Mijn verhaal, achtergrond en inspiratie

Al heel jong, ik was nog maar twaalf jaar, werd ik geconfronteerd met een groot verlies. Mijn vader beëindigde zijn leven…

Mijn lieve, gevoelige en intelligente vader. Mijn vader die mij liet en laat voelen hoe gewenst ik ben. Mooie herinneringen heb ik aan de vakanties samen met familie in Denemarken.

Mijn vader, zo hoorde ik veel later, kampte als jongvolwassene al met angsten en depressies. De ondersteuning die hij nodig had, heeft hij nooit ontvangen. Zijn angsten en depressies werden destijds onderdrukt door o.a. opnames en tranquilizers, die hem steeds “zieker” maakten. Nadat hij verslaafd was geraakt aan tranquilizers en deze zijn angsten en pijn niet meer onderdrukten, moest hij cold turkey afkicken. Een lange strijd binnen een opname volgde. Een mensonterende strijd waarbij hij zover van zichzelf verwijderd raakte en het leven niet meer kon leven….

Een aantal jaren later werd ik opnieuw geconfronteerd met suïcidaal gedrag van een dierbare naaste; mijn broer. Geleid door angst om het niet nog een keer mee te maken ben ik gaan redden. Er ontstond een niet gezonde relatie tussen ons, waardoor ik werd meegetrokken in de neerwaartse spiraal.

Opgebrand, wilde ik leren hoe ik op een gezonde wijze met mijn broer en deze problematiek om kan gaan.
Wat ik toen nog niet doorhad was dat ik in mijn leven alleen maar aan het geven was.

Jaren later werden in een persoonlijke crisis, onbewuste patronen blootgelegd. De impact van de zelfdoding van mijn vader en het daarna “gaan zorgen” voor mijn suïcidale broer, maar ook voor mijn moeder, mochten letterlijk doorvoelt gaan worden.

Ik was mij niet bewust dat ik zo ver verwijderd was van mijzelf. Dat ik vond dat ik niet gelukkig mocht zijn, omdat mijn vader en broer dat ook niet waren. Ik was mij niet bewust dat ik daardoor mijzelf geen bestaansrecht had gegeven. Het liet mij voelen dat ik met het bewustzijn op aarde ben gekomen om eerst voor de ander te zorgen. En daar werd ik flink in uitgedaagd.  Zorgen voor de ander was mijn identiteit geworden. Ik heb letterlijk weer moeten leren om in contact met mijzelf en mijn lichaam te komen. Zowel fysiek, mentaal als spiritueel.

Dit loodzware proces vol angst en pijn hebben mij dicht bij mijzelf gebracht. Diepe pijn en verrijking kunnen naast elkaar bestaan. In het donker, kan het ook licht zijn.

Mijn verleden heeft mij gebracht waar ik nu sta.
Door in contact met mijzelf te zijn, ben ik in echt contact met de ander. Dit houdt in dat er geen streven is, geen doel, alleen maar NU.  Als het donker is, hoeven we niet te streven naar het licht. We zijn in contact in en met het donker. En als dat er mag zijn, kan er ruimte ontstaan.

Mijn missie is hieruit ontstaan: Kunnen Zijn Wie Je Bent
Vanuit deze basis wil ik jou ondersteunen wanneer je het leven als zwaar ervaart. Samen onderzoeken wat jij nodig hebt om te kunnen Zijn wie je Bent. En niet jezelf (weer) moeten verlaten door trajecten aan te gaan die gericht zijn op het kunnen meedraaien volgens de maatstaven in de maatschappij. Jij hebt jouw unieke eigen kracht die aangeboord mag worden.

Heb je een vraag of wil je meer informatie over mijn aanbod of ondersteuning?